Wszczepienie implantów silikonowych nieuchronnie wiąże się z nacinaniem skóry. Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu, niekoniecznie musi to być skóra na lub w okolicach piersi. Jakie opcje są do wyboru?
Różne metody
Do wyboru jest kilka różnych metod nacięć, z czego tylko dwie z nich dotyczą bezpośrednio piersi.
Nacięcie okołosutkowe, inaczej nazywane otoczkowym, wykonywane jest wzdłuż linii otoczki brodawki. Dzięki temu blizna jest znacznie mniej widoczna – zlewa się ona z kolorem brodawki i ciężko ją odróżnić. Przez nacięcie chirurg formuje kieszonkę, do której następnie wsuwa implant i kształtuje go tak, aby znajdował się na odpowiedniej wysokości. Zdecydowaną zaletą tego rodzaju cięcia jest praktycznie niewidoczna blizna. Nacięcie otoczkowe może jednak wiązać się z częściową lub trwałą utratą czucia. Może też powodować problemy podczas karmienia piersią.
Nacięcie podsutkowe, nazywane podpiersiowym, jest jednym z najczęściej wykonywanych przez chirurgów plastycznych. Jest to nacięcie zdecydowanie najłatwiejsze dla chirurga, ale jednocześnie blizna, która później zostaje, jest widoczna (choć będzie ukryta pod spodem piersi). Wykonuje się je na linii, która łączy spodnią część piersi z klatką piersiową. Po uformowaniu kieszonki wsuwa się w nią implant i pozycjonuje. Ten rodzaj nacięcia można wykonywać w przypadku każdego rodzaju implantu. Zaletą jest prostota zabiegu i mniejsza ilość ewentualnych problemów podczas karmienia piersią.
Nacięcie pod pachą wymaga następnie użycia endoskopu. Powstaje bardzo niewielka blizna, która ukryta jest w naturalnych zagięciach skóry i po roku staje się właściwie niewidoczna. Tą drogą wszczepia się puste implanty, do których następnie wlewa się roztwór soli fizjologicznej. Dzięki temu piersi pozostają bez blizn a rana goi się znacznie szybciej. Nacięciem pod pachą można również wprowadzić implanty gotowe, wtedy jednak będzie ono większe. Do przeprowadzenia tego rodzaju zabiegu wymagane jest duże doświadczenie chirurga.
Ostatnią metodą, również z użyciem endoskopu, jest cięcie przy brzegu pępka. Chirurdzy rzadko decydują się na wykorzystanie tej metody, ponieważ droga od pępka do piersi jest stosunkowo długa, przez co ciężko jest precyzyjnie umieścić implant w idealnym miejscu. Również jego pozycjonowanie i kształtowanie jest znacznie utrudnione. Zaletą jest brak blizn w okolicach piersi, jednakże wokół pępka powstanie niewielka, zabliźniona aureola.
Różne potrzeby
Najlepszą metodę wybiera się zawsze razem z lekarzem. Będzie on miał na uwadze nasze potrzeby. Najbezpieczniejsze metody (cięcie podpiersiowe) niestety zostawiają największe ślady. Jednocześnie najmniejsze ślady zostają po cięciach, z którymi związane jest większe ryzyko. Razem z chirurgiem powinnaś rozpatrzyć wszystkie za i przeciw. Pamiętaj też, że operacje z użyciem endoskopu wymagają większych kwalifikacji niż „zwykłe” cięcie na piersi – jeśli zdecydujesz się na tę metodę, powinnaś odbyć zabieg w placówce, co do której nie ma zastrzeżeń pod względem jakości usług.
