Dwukomorowe ekspanderoprotezy to jedna z technik wykorzystywanych przy rekonstrukcji piersi. Jest to jedna z najkorzystniejszych metod odtwarzania piersi, daje ona bowiem odpowiednią ilość czasu na stopniowe, naturalne dostosowanie się do wprowadzanej protezy.
Dwa rodzaje protez
Dwukomorowe ekspanderoprotezy występują w dwóch odmianach – z wbudowaną zastawką magnetyczną i bez zastawki. Powoduje to różne metody dopełniania protezy roztworem soli fizjologicznej. Proteza bez zastawki ma specjalny usuwalny kanalik, przez który co jakiś czas dopełniana jest wewnętrzna komora protezy. Kanalik niestety jest widoczny, wystaje bowiem poza organizm pacjentki – najczęściej pod biustem lub w okolicy pachy. Kiedy proces dopełniania protezy będzie zakończony, kanalik jest usuwany podczas krótkiego zabiegu. Jest również możliwość założenia ekspanderoprotezy z kanalikiem, który jest umieszczony w ciele, pod skórą pacjentki. Dopełnienie wewnętrznej komory wymaga wtedy zastrzyku, zaś po wypełnieniu ekspanderoprotezy odpowiednią ilością płynu kanalik jest usuwany.
Ekspanderoproteza z wbudowaną zastawką magnetyczną nie ma żadnych dodatkowych kanalików. Zastawka służy precyzyjnemu naprowadzeniu igły, którą wpuszczany będzie roztwór saliny do wewnętrznej komory implantu. Zastawkę namierza się za pomocą specjalnego magnesu. Dzięki temu prawdopodobieństwo, że igła nie trafi w implant lub przebije go jest zminimalizowane. Jednak zastawka może być problemem podczas zupełnie innych badań, zwłaszcza podczas rezonansu magnetycznego.
Jak to działa?
Konstrukcja i działanie ekspanderoprotezy są bardzo proste. Składa się ona z dwóch części – zewnętrznej i wewnętrznej. Część zewnętrzna zrobiona jest ze specjalnego silikonu, który zabezpiecza część wewnętrzną i nadaje kształt implantowi. Ma ona specjalny, wzmocniony fragment, w który można będzie się bezpiecznie wkłuć i napełnić wewnętrzną komorę. Część wewnętrzna podczas wszczepiania implantu pozostaje pusta. Dopiero później, stopniowo, jest ona wypełniana roztworem soli fizjologicznej. Proces ten może trwać nawet kilka miesięcy.
Niektóre odmiany ekspanderoprotezy mogą z powodzeniem pozostać po procesie wypełniania w organizmie pacjentki. Jest to bardzo korzystne, ponieważ kobieta nie musi przechodzić dwóch operacji – najpierw założenia ekspandera, później wymiany na „zwykłą” protezę. Ekspander przygotowuje powoli tkankę, rozciągając ją od środka. Może być to nieprzyjemne uczucie w pierwszych dniach po dopełnianiu wewnętrznej komory, jednak z czasem organizm się przyzwyczaja. Sam moment wstrzyknięcia jest bezbolesny. Ze względu na brak elementów zewnętrznych w przypadku tego rodzaju protezy, można ją dopełniać nawet dużo po zakończeniu całego leczenia. Protezy z dodatkowymi kanalikami nie mogą być dopełniane po ich usunięciu, co oznacza, że wszelkie poprawki nie wchodzą w grę.