Zapewne zauważyłaś, że twoi koledzy zazwyczaj nie mają problemów z mówieniem – nie, gdy czyjaś propozycja im nie odpowiada. Natomiast twoje koleżanki często zgadzają się na rzeczy, które im nie pasują. Robią to wbrew sobie, bo nie potrafią lub boją się odmówić. Dlaczego kobiety nie potrafią być asertywne?
Wychowywanie dziewczynek na grzeczne
Zapewne zauważyłaś, że choć żyjemy w XXI wieku, niektóre mamy i babcie czego innego oczekują od dziewczynek, a czego innego od chłopców. Ona ma być grzeczna, czysta, zawsze uprzejma i skora do pomocy. On powinien dokazywać, nie wolno mu płakać i okazywać słabości. To stereotypy, w których utknęły niektóre polskie rodziny. Są one jednak bardzo szkodliwe. Wychowywanie dziewczynki na grzeczną i usłużną czyni ją podatną na manipulację oraz wykorzystanie. Skoro jej nie wolno odmówić, buntować się, to jak ma sobie poradzić z toksycznym partnerem czy szefem, który zmusza ją do darmowej pracy po godzinach? Jeśli nie chcesz, aby twoja córka posiadała cechy czyniące z niej ofiarę, ucz ja asertywności i odmawiania innym, gdy coś jej się nie podoba.
Masz pocałować ciocię
Niektórym dzieciom nie wolno samemu podejmować decyzji o okazywaniu czułości. Czują się przez rodziców przyparte do muru i dla świętego spokoju całują ciocię, choć wolałyby pozostać przy bardziej oficjalnym powitaniu. Pamiętajmy, że dziecko ma prawo decydować, kogo przytuli, kogo pocałuje etc. Gdy je do tego zmuszamy, bo nie wypada nie przywitać się z ciocią w czuły sposób, to pokazujemy mu, że dorośli mogą naruszać jego strefę intymną. To z kolei ułatwia zadanie pedofilom. Wiele dzieci molestowanych przez księży czy nauczycieli wspomina, że nie potrafiło odmówić osobie dorosłej, bo ona szantażowała je emocjonalnie. Czyż nie przypomina to czasem postawy niektórych rodziców, którzy każą dzieciom całować wszystkie ciocie, choć maluchy wcale nie mają na to ochoty?
Niepytanie dziecka o zdanie
Kobiety, które nie umieją być asertywne, nauczyły się, że ich zdanie jest niewiele warte. Jako dziecko nie mogły go wyrażać lub nikt nie traktował serio woli malutkiej dziewczynki. Tam, gdzie miała ona poczucie sprawczości, wyrasta ona na silną, pewną siebie kobietę, która świetnie radzi sobie na kierowniczym stanowisku. Takie panie nie pozwalają sobie w kaszę dmuchać i stawiają mężczyznom jasne wymagania.
Prezentowanie uległości jako cechy pożądanej
W niektórych rodzinach uległość jest promowana jako zaleta. Matki mówią swoim córkom, że prawdziwa kobieta siedzi cicho i nie kłóci się z mężczyzną, bo faceci tego nie lubią. Poza tym po co drażnić męża, lepiej po cichu robić swoje, być szyją, która kręci jego głową etc. Jednak czasem córka widzi, że matka nie jest uległa, że walczy o swoje racje z ojcem i wtedy uczy się postępować podobnie. Rzeczą naturalną jest dla niej wyrażanie sprzeciwu, gdy coś jej się nie podoba.
Niska samoocena i chęć przypodobania się innym
Niektóre kobiety nie są asertywne z powodu niskiej samooceny. Są przekonane, że mają niewiele do zaoferowania, dlatego starają się walczyć o uwagę innych, spełniając ich wszystkie życzenia. W ten sposób chcą przykryć swoją niską wartość, będąc pomocną. Na każdym kroku dążą do przypodobania się innym, ale gdzieś po drodze gubią swoje prawdziwe ja.
