Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest chorobą układu oddechowego i jedną z najczęstszych przyczyn umieralności. Może również prowadzić do inwalidztwa i życiowej niesamodzielności. Leczenie choroby skupia się m. in. na łagodzeniu jej objawów. Skuteczność terapii jest ściśle uzależniona od tego, na jakim etapie uda się zdiagnozować Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc. Mając choćby tylko podejrzenie POChP nie należy zwlekać z wizytą u lekarza, o czym przekonujemy w naszym artykule.
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc – co trzeba wiedzieć o tej chorobie?
POChP to choroba wywołana stanem zapalnym w układzie oddechowym. Prowadzi do niedotlenienia organizmu, czego efektem są trudności z oddychaniem i ogólne osłabienie. Choroba stopniowo zaczyna rzutować na wszystkie funkcje życiowe, w tym na pracę układu sercowo-naczyniowego.
POChP może współwystępować z szeregiem innych chorób, jak osteoporoza, cukrzyca, rak płuca, nadciśnienie tętnicze czy choroba niedokrwienna serca.
Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc wywołuje długotrwała ekspozycja na szkodliwe czynniki środowiskowe, m.in. pyły, gazy i dym tytoniowy. Można wyróżnić trzy podstawowe grupy ryzyka POChP:
- Osoby, które palą lub paliły wyroby tytoniowe, również biernie.
- Osoby, które mieszkają w regionie charakteryzującym się niską jakością powietrza.
- Osoby narażone na wdychanie pyłów i gazówz racji wykonywanej pracy zawodowej, np. górnicy, hutnicy, operatorzy maszyn budowlanych, rolnicy, sprzątaczki, budowlańcy, mechanicy samochodowi, fryzjerzy czy kosmetyczki.
Objawy POChP
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez długi czas, nawet wiele lat, rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dawać nieswoiste, niejednoznaczne objawy.
Najczęstszymi sygnałami mogącymi świadczyć o tym, że coś złego dzieje się w układzie oddechowym, są:
- Przewlekły kaszelo nieustalonej przyczynie, utrzymujący się przez wiele dni i tygodni, niemający charakteru napadowego (jak przy astmie), nasilający się pod wpływem czynników drażniących, takich jak kurz, dym tytoniowy, zanieczyszczone powietrze etc.
- Duszność, czyli nawracające problemy ze złapaniem tchu, początkowo przede wszystkim w trakcie wysiłku fizycznego lub bezpośrednio po nim, z czasem mogące pojawiać się również w fazie spoczynkowej. Duszność to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów mogących sugerować podejrzenie POChP.
- Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze, której regularne odkrztuszanie również jest niepokojącym objawem. Zwłaszcza, gdy w plwocinie znajdują się ślady krwi (należy wówczas pilnie zgłosić się do lekarza).
- Obniżona tolerancja wysiłku, czyli szybkie męczenie się, awersja do uprawiania sportu, wolna regeneracja po wysiłku, a nawet pojawienie się trudności z wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego, jak ubranie się, umycie, przyrządzenie posiłku etc.
Więcej o objawach POChP przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.
Jeśli masz powyżej 40 lat, znajdujesz się w grupie ryzyka choroby i obserwujesz u siebie wymienione objawy (nie muszą występować jednocześnie), to podejrzenie POChP jest jak najbardziej uzasadnione.
Gdzie szukać pomocy w przypadku podejrzenia POChP?
Pierwsze kroki zawsze należy skierować do własnej przychodni i zgłosić swoje podejrzenia lekarzowi POZ. Lekarz przeprowadzi podstawowe badanie osłuchowe, zbierze wywiad i na tej podstawie podejmie decyzję, czy wskazane jest skierowanie pacjenta na specjalistyczną konsultację w poradni pulmonologicznej.
Samo podejrzenie POChP nie oznacza oczywiście choroby. Tę można potwierdzić lub wykluczyć na podstawie dokładnych badań. W ramach diagnostyki POChP pacjent zostaje poddany m.in. badaniu spirometrycznemu, które polega m.in. na wdmuchiwaniu powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu spirometrycznego.
To warto wiedzieć
Spirometria pozwala ocenić m.in. pojemność życiową płuc.
Leczenie POChP
Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc nie można wyleczyć, ponieważ skutkuje ona powstaniem nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych. Współczesne metody terapii skupiają się na łagodzeniu objawów choroby i zapobieganiu zaostrzeniom POChP.
Celem leczenia jest przede wszystkim danie pacjentowi szansy na zachowanie samodzielności i utrzymanie relatywnie dobrego komfortu życia. Jest to najważniejszy powód, dla którego mając podejrzenie POChP nie należy tego lekceważyć i warto jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
