Psycholodzy podkreślają, że nie istnieją idealni rodzice. Dobrze, aby ci byli wystarczająco dobrzy. Niestety, czasem błędy wychowawcze naszych ojców i matek rzutują negatywnie na całe nasze dorosłe życie. Dlaczego warto zaakceptować deficyty z dzieciństwa?
Spis treści:
- Jak rodzi się bezpieczny styl przywiązania?
- Pozabezpieczny styl przywiązania i zaburzenia osobowości
- Gaslighting oraz przemoc narcystyczna ze strony rodzica
- Parentyfikacja i brak dzieciństwa
- Dlaczego warto zaakceptować deficyty z dzieciństwa?
- Współuzależniona matka i docenienie własnych sukcesów
- Psychoterapia pozwala przepracować problemy z dzieciństwa
- Troskliwy Wewnętrzny Rodzic
Jak rodzi się bezpieczny styl przywiązania?
Deficyty z dzieciństwa niejedno mają imię. Niektórzy jako małe dzieci nie zaznali troski, czułości, zainteresowania i bezpieczeństwa ze strony najważniejszych opiekunów. Psycholodzy podkreślają przy tym, że dla rozwoju dziecka kluczową rolę odgrywa więź z matką. Jeśli w ramionach matki można było znaleźć ukojenie i reagowała ona na wysyłane przez nas komunikaty, powstaje bezpieczny styl przywiązania. Taka osoba ma na ogół stabilne poczucie własnej wartości. Nie musi nikomu nic udowadniać. Nie boi się też bliskich relacji z innymi ludźmi. Obserwuje się u niej również dostateczną ilość neuronów lustrzanych odpowiedzialnych za empatię. Taki człowiek będzie okazywał szacunek innym.
Pozabezpieczny styl przywiązania i zaburzenia osobowości
Niestety, czasem matka jest nieobecna fizycznie lub emocjonalnie. Jedne potrzeby dziecka zaspokaja, a drugie ignoruje. Mały człowiek nigdy nie wie, czego może się spodziewać. Cierpi on z powodu braku poczucia bezpieczeństwa. W rezultacie powstaje u niego pozabezpieczny styl przywiązania. Ten może mieć charakter lękowo-ambiwalentny lub unikowy. Oba pozabezpieczne style przywiązania utrudniają wchodzenie w zdrowe relacje międzyludzkie. Mało tego, traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa mogą doprowadzić do narcystycznego zaburzenia osobowości, psychopatii czy osobowości borderline.
Gaslighting oraz przemoc narcystyczna ze strony rodzica
Deficyty z dzieciństwa niejedno mają imię. Często jako dzieci doświadczamy różnych złych rzeczy, o których nie pamiętamy na poziomie świadomym. Te jednak dość mocno kształtują nasze zachowanie. Jeśli jeden z rodziców uprawiał gaslighting, gdyż cierpiał na narcystyczne zaburzenie osobowości, możemy nie ufać własnym zmysłom. Ktoś taki zawsze będzie wątpił w swoje przeczucia i spostrzeżenia. Musi zatem przepracować problem z dzieciństwa i nauczyć się wierzyć w siebie. Stabilne poczucie własnej wartości znajduje się w zasięgu naszych możliwości, musimy tylko chcieć popracować nad sobą.
Parentyfikacja i brak dzieciństwa
Zdarza się także, iż niedojrzali emocjonalnie rodzice przyczynili się do parentyfikacji. Oni okazali się tak niezaradni życiowo, iż dziecko musiało przyjąć postawę osoby dorosłej. To ono robiło zakupy, sprzątało mieszkanie, pilnowało terminowego regulowania czynszu. Rodzice w tym czasie pili lub bawili się w gronie znajomych. Jeśli chodzi o deficyty z dzieciństwa to tutaj możemy mówić o braku dzieciństwa, czasu na zabawę i beztroskę.
Dlaczego warto zaakceptować deficyty z dzieciństwa?
Dlaczego warto zaakceptować deficyty z dzieciństwa? Należy to zrobić, aby łatwiej żyć. Czasem trzeba pogodzić się z myślą, że ojciec nas nie kochał, bo cierpiał na narcystyczne zaburzenie osobowości. Jego potrzeby zawsze były ważniejsze od naszych, a my służyliśmy mu do podniesienia własnego prestiżu. Gdy spojrzymy trzeźwym okiem na sytuację, w której się znaleźliśmy, pojawi się miejsce na samowspółczucie. Nie musimy już zabiegać o uwagę ojca. Możemy natomiast pogodzić się z myślą, że istnieją osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, które nie potrafią kochać i być w pełni człowiekiem.
Współuzależniona matka i docenienie własnych sukcesów
Także myśl, że matka była współuzależniona i dlatego zafundowała nam piekło na ziemi, zmuszając do życia z narcystycznym ojcem, bywa wyzwalająca. Teraz wiemy, że nasze dzieciństwo nie należało do udanych. Nie oznacza to jednak, że całe życie tak musi wyglądać. Warto zastanowić się, co odgrywa ważną rolę w naszym życiu, co chcemy w sobie umacniać. Może chciałybyśmy założyć własną firmę, aby móc realizować się w tym, co lubimy. Musimy dbać o zaspokajanie własnych potrzeb. Nikt inny tego nie zrobi. Może nie mamy własnego mieszkania, chociaż inne dzieci miały w życiu łatwiejszy start niż my, także i nam może udać osiągnąć się sukces. Doceńmy to, do czego doszłyśmy własną pracą, pomimo przeciwności losu. Możesz pochwalić się za ogromną siłę i wewnętrzną determinację.
Psychoterapia pozwala przepracować problemy z dzieciństwa
Deficyty z dzieciństwa to znak, że warto zainteresować się rozwojem osobistym. Można zapisać się na wartościowy warsztat, przeczytać dobry poradnik psychologiczny lub przepracować problemy z dzieciństwa pod okiem psychoterapeuty. Pamiętaj, z jego usług nie korzystają jedynie osoby chore psychicznie, ale także te, które były torturowane przez psychopatów, narcyzów oraz mają za sobą ciężkie przejścia z osobami borderline. Psychoterapia pozwala znacząco podnieść jakość życia. Z jej pomocą możesz lepiej zrozumieć siebie, umocnić swoją samoocenę, nauczyć się lepiej zarządzać emocjami. Korzystanie z usług profesjonalisty nie stanowi powodu do wstydu.
Troskliwy Wewnętrzny Rodzic
Twoje dzieciństwo nadaje się do poprawki? Niestety, nie możesz go zmienić. Mamy dla ciebie dobrą wiadomość. Każdy z nas ma w sobie Wewnętrznego Rodzica, który może ukoić Wewnętrzne Dziecko w trudnych chwilach. Tylko od ciebie zależy, czy twój Wewnętrzny Rodzic okaże życzliwość i zrozumienie.
