Zapraszamy do lektury kolejnej części artykułu „Przegląd metod usuwania tatuaży”. Tym razem przyjrzymy się metodom kwasowym, barwnikowym i krioterapii.
Kwasy i inne metody kosmetyczne
Usuwanie tatuaży za pomocą słabych kwasów, jest najmniej produktywną metodą, ponieważ próba pozbycia się tatuażu w ten sposób doprowadzi jedynie do powstania blizny na wzorze tatuażu. Skaryfikacje wykonuje się między innymi poprzez wypalanie, odmrażanie, a także wycinanie i usuwanie skóry. Z powstałej blizny tworzy się wzór, którego nie można już usunąć ani zmienić. peeling chemiczny
Złuszczanie chemiczne, chemiczna eksfoliacja, jest zabiegiem kosmetycznym lub medycznym, w zależności od zastosowanej substancji chemicznej i jej stężenia. Peelingi na bazie kwasów były pierwotnie używane w leczeniu różnych chorób skóry. Okazały się bardzo skuteczne w wybielaniu i usuwaniu najbardziej agresywnych tatuaży.
Peelingiem chemicznym można więc usunąć tatuaż, ale proces będzie trwał kilka miesięcy. Zabieg ten ma na celu odświeżenie wyglądu skóry poprzez odnowę naskórka, wybielenie i redukcję przebarwień. Po nałożeniu związku chemicznego na wybrany obszar skóry substancje te przenikają w jej głąb, dochodzi do utraty połączeń między komórkami warstw naskórka i do ich złuszczania. Związki o właściwościach złuszczających to między innymi: kwasy owocowe (AHA kwasy alfahydroksylowe), kwasy octowe, kwas trójchlorooctowy TCA, kwas migdałowy, pirogronowy, salicylowy, kwas glikolowy bądź mieszanki kwasów.
Dodatkowo, w preparatach mogą znajdować się substancje wspomagające, mające właściwości bakteriobójcze, wybielające, zmniejszające wydzielanie łoju czy stymulujące regenerację naskórka. Doboru preparatu dokonuje lekarz po dokładnym zbadaniu skóry, struktury barwnika i po analizie oczekiwań pacjenta. Po serii peelingów chemicznych dochodzi do likwidacji tatuażu, przy jednoczesnym odnowieniu naskórka oraz skóry. Im głębszy jest peeling, tym większe ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, takich jak przebarwienia, blizny, zakażenia.
Krem zmiękczający barwnik
Zabieg polega na wprowadzeniu pod skórę za pomocą mikrostrzykawki specjalnego kremu, który zmiękcza barwnik i umożliwia zainicjowanie przez układ odpornościowy procesów gojenia. Substancje zawarte w kremie wiążą
się z tuszem, który wychodzi na powierzchnię skóry wraz z kremem. Po upływie od kilku dni do kilku tygodni w miejscach poddanych zabiegowi tworzy się strupek, który następnie odpada. Metoda ta charakteryzuje się wysoką skutecznością, a ryzyko powstawania przebarwień lub blizn jest bardzo niskie. Kremy do usuwania tatuaży zawierają jeden z dwóch składników: Hhydrochinon (hydroquinone) lub kwas salicylowy. Hydrochinon należy do grupy fenoli, a w wyższych stężeniach fenole stosuje się do głębokich peelingów chemicznych, wnikając głęboko w skórę dają efekt złuszczający.
Krioterapia
W literaturze fachowej opisywane są próby usuwania tatuaży za pomocą krioterapii (wymrażania ciekłym azotem). Za pomocą niskiej temperatury niszczone są struktury tkankowe (u wylotu dyszy jest temperatura –60°C ).
Leczenie takie wymaga wielu zabiegów w sesjach, efekty nie są satysfakcjonujące, stąd też metoda nie znalazła szerszego zastosowania.
Podsumowanie
Istnieje wiele metod usuwania tatuaży, jednak nie jest możliwe ich usunięcie bez pozostawienia trwałego śladu na skórze. Rozwój nauki przyczynił się do postępu w technice, dzięki czemu nowe metody są coraz doskonalsze.
Najpopularniejszą i najbardziej dostępną metodą jest zastosowanie promieniowania laserowego. Można też likwidować tatuaż metodą koagulacji, peelingu oraz operacyjnie. W żadnym przypadku nie powinno podejmować się prób usunięcia go w warunkach domowych. W związku z trudnościami związanymi z usunięciem trwałego tatuażu, zaleca się inne formy ozdabiania ciała, takie jak biotatuaż (znika po 35 latach, złuszczając się wraz z naskórkiem), mendhi (czynnikiem barwiącym jest henna, utrzymuje się do miesiąca), bodypainting (malowanie farbkami do ciała, zmywalne w każdej chwili), naklejane kryształki (najczęściej w postaci naszyjników na 45 dni) oraz kalkomania (trwała przez kilka dni, ale możliwością usunięcia w dowolnym momencie).
Barbara Daniszewska
Klinika Rehabilitacji Medycznej
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Artykuł ukazała się na łamach czasopisma Kosmetologia Estetyczna
